مارال و دَدهَ

از اونجایی که عشق تک و یکدونه شما فقط دَدهَ هستش . خیلی وقتا همش سعی میکنی با اون باشی و کنار اون. 

خوب دَدهَ هم خیلی دوستت داره و همیشه برات تو هر شرایطی وقت داره.

بمیرم براش که اصلا اجازه نمی دی ساز رو هم اونجور که دلش می خواد برا خودش ، بزنه . میری و ازش میخوای که بهت یاد بده.

به وقته بازی کردنم که خیلی وقتا اسرار داری که باهات بازی کنه  قایم موشک ، خاله بازی ، ساختمان سازی و....

وقتی هم که موقع خوابته اگه پیش دَدهَ باشی حتما باید با اون بخوابی.

موقع خوردن غذا ، لقمه رو دوست داری اون بهت بده. یا تو بغل اون غذا بخوری.

اما دَدهَ تنها تکیه گاه مطمئنی هست که مامانی من خودم سراغ دارم . همیشه و تو هر شرایطی کنارمون بوده . خیلی وقتا از ته دلم آرزو میکنم سایه اش هیچ وقت از سر ما کم نشه.

و من خالصانه عاشقشم. و انگار شما هم مثل من عاشقش شدین.

از خدا می خوام که همیشه نظر لطفشو از این عزیزامون دریغ نکنه.