مارال و مبین

سلام به دخمل نازم .

پنجشنبه هفته پیش یعنی ٣ روز پیش مامانی با استادش خانم دکتر بلیلان قرار داشت. مامانی دو دل بود که تو رو هم با خودش ببره یا نه لباست اینا رو همه رو آماده کرده بودم . ولی از اونجایی که برا اولین بار بود خونه خانم دکتر می رفتم می ترسیدم تو رو هم با خودم ببرم آخه صبح ها یکم بد اخلاق می شی .

ولی خوب صبح روز پنجشنبه  دلم نیومد بی تو برم اونجا . از طرفی دلم می خواست استادم تو دختره نازم و ببینه و من پز داشتن تو دخترناز - خانم و  گل رو بهش بدم.

آخر سر با هم رفتیم جلوی در خونه خانم دکتر هم با عاطفه دون قرار گذاشته بودیم.

زنگ و زدیم و رفتیم بالا .

دم در مبین کوچولو با خانم دکتر اومده بودن استقبال .

همه چیز از همون شروع شد . چایی که آوردن تو با دستت یکمیشو ریختی رو میز .  من خواستم پاک کنم ،  رو میزی که کار دست بود رنگش و پس داد کل دستمالم رنگی شد.مامانی خجالت زده عذر خواهی کرد.

 بعد مارال دون با نی نی شروع کرد بازی کردن. اتفاقا مبین کوچولو از مارال خوشش اومده بود. از بودن مارال احساس رضایت می کرد.

دقیقا نمی دونم چی شد که تو خواستی برگردی پیش مامانی و پات گیر کرد به کنار فرش و یکم تعادلتو ازدست دادی که بعد اون بد اخلاقیات شروع شد سر همه چی اعصبانی می شدی .و بهونه می گرفتی .

سر این که مبین کوچولو رو بدنش بغل تو اصرار شدید داشتی و منم می خواستم با یک چیز دیگه سرتو مشغول کنم .

 ولی تو اصرار پشت اصرار و به همه اعتراض می کردی که آخر سر شیطون غولت زد و جیغ های بلند بلند می کشیدی و خودتو می زدی . منم خجول هر کاری هم که می کردم که آرومت کنم ، بدتر می شدی .

دخمل نازم اینقدر اعصابش خورد شده بود که طفلی کلی گریه کردی که بلاخره بعدش آروم گرفتی .

خلاصه اینکه من از مهمونی هیچی نفهیمدم و تو هم خسته از گریه با هم به خونه برگشتیم.

تو خونه که ازت پرسیدم چرا این طور بودی و توجیحت می کردم که چقدر کارت بد بود ؛ وسط حرفام گفتی بَشلهَ. البته که می بخشمت . ناز  دخملم.

اما تو ببخشی خانومم که  اون روز اذیت شدی . دیگه قول می دم صبحی مهمونی نبرمت.

 دوست دارم فراوان .