خونه جدید و حس و حال مارال خانومی

دختر گلم مارال خانومی سلام

خانومی  چند روزه تو خونمون کارهای اسباب کشی یه حس و حال دیگه داده بهمون . این دومین اسباب کشیه که بعد تولد شما خانومی داریم . تو اولیش که شما 4 ماهه بودین و اصلا متوجه تغییر مکان نشدین.

ولی الان در تمامی لحظات مثل ما درگیر مسئله ایی . 

چند سری که برا دیدن و پسندیدن خونه رفته بودیم شما هم نظر می دادی  که من اصلا از اینجا خوشم نیومد.(من هِش سویمدیم کی بورآنی ، اصلاً ها )

دو سه بارشم این حرف رو پیش خود صاحب خونه گفتی که من و بابایی هم با تبسم و لبخند یه جوری مسئله رو یه شکل دیگه جلوه دادیم .

الانم که یه خونه  پیدا کردیم  ومورد تایید ههمون بوده . با ما اسباب های خونه رو جمع می کنی . گاهی وقتا الکی اسباب بازی های خودتو چسب می زنی و یا تویه یه قوطی جمع میکنی و دوباره خالی می کنی . 

ختم کلام تا میتونی خودتو خسته می کنی .

اما شیرین تر از همه موضوعات خیلی کم صبر شدی. همش می گی دیگه این قوطی هم تموم شد حالا پاشین بریم خونه جدید. یعنی بعد از هر قوطی شما این حرف رو تکرار میکنی منم میگم بزار هنوز کلی وسایل مونده که جمع شون نکردیم . و قبول می کنی و لی بازهم سر قوطی بعدی این موضوع تکرار میشه.

و جمله دیگه ای که الان ورد زبونت شده اینه که این خونه مال ما نبود که مال صاحب خونه بود ما هم باید بریم یه خونه دیگه. ( بورا بیزیم امییز دَدی کی صاخبانان اویدیبیزده گروخ آیری اوهَ )

همش این جمله رو مابین حرفات داری و حتی برا دیگران هم بازگو می کنی . 

همیشه دوست دارم  همیشه خدا با ماست.